Wybór dermatologa może być trudny. Przy tak wielu opcjach może być trudno zdecydować, który z nich jest dla Ciebie odpowiedni. Na szczęście ten artykuł pomoże Ci poznać plusy i minusy dermatologii.
Dermatologia kosmetyczna vs medyczna
Ogólnie rzecz biorąc, dermatologia kosmetyczna jest praktyką, która skupia się na poprawie jakości skóry pacjenta, podczas gdy dermatologia medyczna jest dziedziną medycyny, która skupia się na zdrowiu skóry pacjenta. Dermatolodzy leczą wiele różnych warunków zdrowotnych, takich jak łuszczyca, egzema i bielactwo.
Oprócz leczenia chorób skóry, dermatolodzy udzielają również porad dotyczących utrzymania zdrowego i atrakcyjnego wyglądu skóry. Dermatolodzy stosują różne techniki, aby poprawić jakość skóry i zmniejszyć blizny. Dermatolodzy medyczni wykonują również zabiegi chirurgiczne.
Dermatologia kosmetyczna skupia się na odmładzaniu wyglądu pacjenta, natomiast dermatologia medyczna leczy choroby skóry, takie jak egzema i łuszczyca. Chociaż niektórzy dermatolodzy specjalizują się w obu rodzajach dermatologii, większość skupia się na jednym lub drugim.
Dermatologia estetyczna polega na stosowaniu peelingów chemicznych, botoksu, wypełniaczy skórnych i innych technik mających na celu poprawę wyglądu skóry. Dermatologia estetyczna nie jest objęta większością ubezpieczeń. W rzeczywistości niektórzy dermatolodzy wolą wykonywać zabiegi kosmetyczne bez ubezpieczenia. Zabiegi dermatologii estetycznej wykonywane przez wykwalifikowanego lekarza to zawsze dobry pomysł.
W przeciwieństwie do dermatologii kosmetycznej, dermatologia medyczna polega na stosowaniu środków medycznych, takich jak leki i narkotyki. Dermatolodzy medyczni diagnozują i leczą choroby skóry, takie jak egzema i trądzik, które często są spowodowane stanem medycznym. Dermatolodzy medyczni mogą również pomóc w zmniejszeniu ryzyka zdrowotnego poprzez wykrywanie wczesnych oznak raka skóry.
Dermatologia medyczna jest starożytną nauką, ale pole to jest obecnie ponownie wyobrażane przez dermatologów i innych pracowników służby zdrowia. Dziedzina ta ewoluowała w kierunku szybko rozwijającego się środowiska medycznego. Doprowadziło to do niedoboru wykwalifikowanych lekarzy. Dermatolodzy medyczni są w stanie zapewnić pacjentom najlepsze zabiegi i najbardziej zaawansowane rozwiązania.
Stary dermatolog zwykł leczyć problemy skórne za pomocą nacięć bez znieczulenia. Dziś dermatolodzy kosmetyczni stosują bardziej inwazyjne procedury, takie jak Botox, wypełniacze skórne, zabiegi laserowe i peelingi chemiczne, aby poprawić zdrowie i wygląd swoich pacjentów.
Dermatologia kosmetyczna ma swoje zalety, zwłaszcza jeśli chodzi o podniesienie samooceny pacjenta. Zabiegi te, wykonywane przez wykwalifikowanego lekarza, są skuteczne i bezpieczne.
Dermatologia kosmetyczna może być najlepszą medycyną dla pacjenta, ale należy pamiętać, że istnieje różnica między dermatologią kosmetyczną a medyczną. Najlepszym sposobem na określenie, czy dermatologia kosmetyczna jest dla Ciebie odpowiednia, jest umówienie się na wizytę u dermatologa.
Teledermatologia
W różnych badaniach oceniano zalety i wady teledermatologii. Ważne jest, aby zrozumieć ograniczenia i korzyści płynące z tej technologii przed uogólnieniem jej stosowania. Może to pomóc w wprowadzeniu celowych ulepszeń w przyszłości.
Teledermatologia może zapewnić wiele korzyści, w tym skrócenie czasu oczekiwania, wygodniejszy sposób umawiania wizyt oraz zwiększenie dostępności opieki dermatologicznej. Teledermatologia może również pomóc w wypełnieniu luki w opiece dermatologicznej na obszarach wiejskich. Konsultacja w domu pozwala pacjentom uniknąć kosztów podróży. Ponadto, teledermatologia może pomóc lekarzom zmniejszyć ich obciążenie pracą.
Teledermatologia nie zastąpi opieki face-to-face, ale może być cennym narzędziem zmniejszającym duże obciążenie chorobami skóry. Może również służyć jako narzędzie diagnostyczne, pomagając w szybkim rozpoznawaniu pilnych sytuacji. Praktyka ta pozwala również lekarzom skuteczniej diagnozować choroby skóry.
Możliwość zapewnienia pacjentom zasobów edukacyjnych to kolejna korzyść z teledermatologii. Wiele polis ubezpieczeniowych obejmuje usługi teledermatologii. Jest to szczególnie przydatne dla pacjentów mieszkających na obszarach wiejskich. Jednak jakość obrazów cyfrowych może być problemem dla niektórych pacjentów.
Dostawcy usług telemedycznych powinni wziąć pod uwagę wpływ na dostęp do opieki, satysfakcję pacjentów i zwrot kosztów. Powinno to być zrównoważone z jakością świadczonej opieki, relacją z pacjentem i możliwością sprawiedliwego leczenia.
Niektórzy pacjenci mogą nie być w stanie korzystać z teledermatologii ze względu na ograniczoną łączność internetową. Inni mogą mieć problemy ze swoim ubezpieczeniem lub polisą zdrowotną.
Wielu dostawców usług zdrowotnych już teraz wykorzystuje technologię teledermatologii w różnych kontekstach. Niektóre z nich obejmują dostarczanie pacjentom zasobów edukacyjnych, monitorowanie ich zdrowia oraz udzielanie konsultacji dermatologicznych. Jednak ta praktyka jest tylko jednym z wielu potencjalnych zastosowań telemedycyny.
Niektóre praktyki teledermatologiczne wymagają dostępności zarówno pacjenta, jak i lekarza. Może to kolidować z codziennymi harmonogramami lekarzy. Wymaga to również niezawodnego systemu refundacji. Niezależnie od stosowania teledermatologii, ważne jest, aby informować pacjentów o praktykach dotyczących prywatności.
Pomimo swoich ograniczeń teledermatologia okazała się wykonalna. W miarę jak więcej pacjentów będzie świadomych tej praktyki, więcej dermatologów będzie mogło skuteczniej diagnozować i leczyć choroby skóry.
Środki śródoperacyjne
Wykazano, że kilka środków śródoperacyjnych jest skutecznych w przypadku różnych chorób skóry. Główne zalety środków śródskórnych to ich bezpieczeństwo, skuteczność i prostota wykonania. Istnieją jednak pewne ograniczenia tych środków. Na przykład, należy unikać stosowania środków śródskórnych u pacjentów z nadwrażliwością na kortykosteroidy w wywiadzie.
Inną wadą jest ryzyko zakażenia. U pacjentów z herpes simplex w wywiadzie nie zaleca się wykonywania iniekcji śródskórnych. Ponadto pacjenci z rozległymi alergiami skórnymi powinni unikać intralesyjnej terapii lekowej. Poza tym, pacjenci z aktywnymi bakteryjnymi zakażeniami skóry nie powinni otrzymywać iniekcji śródskórnych.
Do dostarczenia substancji czynnej do skóry używa się małej igły. Procedura ta jest stosunkowo bezpieczna, ale może powodować hiperpigmentację i zanik skóry.
Przezskórne podawanie leków było badane w leczeniu keloidów, brodawek i leiszmaniozy skórnej. Udowodniono, że przezskórne podawanie leków takich jak triamcynolon jest skuteczne. Konieczne są jednak dalsze badania w celu poprawy stężeń leków oraz określenia stopnia zatrzymania wchłoniętych substancji.
Wśród środków śródskórnych najczęściej stosowane są kortykosteroidy. Najczęściej stosowanym kortykosteroidem śródskórnym jest diacetat triamcynolonu. Jest on również dobrą opcją w leczeniu przerostowych chorób skóry. Nie jest jednak zalecany w przypadku zmian rozległych.
Innym środkiem śródskórnym jest rytuksymab, przeciwciało monoklonalne anty-CD20. Jest on wskazany dla pacjentów z łuszczycą. Może być również stosowany w leczeniu keloidów opornych na konwencjonalne leczenie.
Inny środek śródskórny, kwas 5-aminolewulinowy, okazał się skuteczny w leczeniu guzkowego raka podstawnokomórkowego. Znalazł on również zastosowanie w leczeniu blizn przerostowych.
Inną śródskórną terapią lekową jest cyklosporyna. Jest ona lekiem farmakokinetycznym i jest wskazana w łuszczycy. Stosuje się ją również w leczeniu łuszczycy paznokci i liszaja płaskiego.
Innym środkiem śródskórnym jest mieszanina disodowego fosforanu betametazonu i octanu betametazonu. Został on oceniony w leczeniu keloidów, brodawek, dermatoz dotyczących macierzy paznokcia i innych schorzeń dermatologicznych. Jest zatwierdzony do stosowania w Nowej Zelandii. Dostępne są karty charakterystyki, które zawierają informacje na temat zatwierdzonych zastosowań i ryzyka związanego z lekiem.
Środki śródskórne są łatwe do wdrożenia i mają wysoki wskaźnik sukcesu. Jednak leki stosowane w tej terapii mogą powodować natychmiastowe i długotrwałe działania niepożądane.
Niedobór dermatologów w erze COVID
Podczas pandemii COVID-19 dermatolodzy musieli poradzić sobie z ogromnym zmniejszeniem liczby wizyt pacjentów i zmniejszeniem liczby specjalistów. Pandemia ta nigdy wcześniej nie miała tak znaczącego wpływu na dermatologię.
Aby rozwiązać ten problem, dermatolodzy byli zachęcani do ograniczenia swojej aktywności zawodowej i wdrożenia usług telemedycznych. Usługi te stanowiły opłacalną alternatywę dla konwencjonalnej opieki dermatologicznej. Pomogły również w zmniejszeniu liczby skierowań do dermatologów.
Dermatolodzy musieli być również zaangażowani w działania związane z kontrolą zakażeń. Byli proszeni o używanie środków dezynfekujących i jednorazowych rękawiczek podczas badań pacjentów. Zalecano im, aby nie wykonywali dermatoskopii u pacjentów w miejscach wysoce niebezpiecznych dla zakażenia. Poproszono ich również o unikanie kontaktu podczas palpacji.
Ponadto dermatolodzy byli zobowiązani do określenia właściwego leczenia chorób skóry. Poproszono ich o ocenę optymalnego zastosowania cząsteczek immunomodulujących i immunosupresyjnych. Poproszono ich również o monitorowanie i zarządzanie urazami skóry pracowników opieki zdrowotnej pierwszej linii.
W Stanach Zjednoczonych dermatolodzy odnotowali 43% spadek liczby swoich tygodniowych konsultacji z pacjentami. Ponadto konferencje dermatologiczne zostały przełożone lub odwołane. Działania te podjęto w celu zmniejszenia liczby zgromadzeń i zniechęcenia do rozprzestrzeniania się wirusa.
Innym problemem, przed którym stanęli dermatolodzy, był brak leków na powszechne przewlekłe choroby skóry. Prowadziło to do nawrotów tych chorób. Dermatolodzy stanęli również przed wyzwaniem zmniejszenia liczby sesji laserowych, przeszczepów włosów i procedur estetycznych.
Teledermatologia była skutecznym narzędziem dla dermatologów w zmniejszeniu liczby wizyt pacjentów i czasu oczekiwania. Ponadto zapewniała bezpieczeństwo pacjentów. Narzędzie to pozwalało dermatologom na komunikację z pacjentami z odległych miejsc.
Teledermatologia pomagała również w triadzie skomplikowanych problemów medycznych. Ponadto zapewniała szybkie i opłacalne rozwiązanie dla pacjentów dermatologicznych w krajach mniej rozwiniętych. Usługa teledermatologii UConn Health okazała się skuteczna w pierwszym sześciomiesięcznym okresie pilotażowym.
Podczas pandemii COVID-19 telemedycyna odegrała dużą rolę w zmniejszeniu liczby pacjentów dermatologicznych. Wynika to z faktu, że dermatolodzy są lepiej przygotowani do korzystania z usług telemedycznych niż inni specjaliści. Są w stanie odróżnić podstawową chorobę skóry od innych etiologii świądu.
